معرفی چغندر برگی یا برگ چغندر و خواص درمانی آن

چغندر انواع مختلفی دارد. در اینجا به نام علمی و مشخصات مربوط به یک نوع از آنها که برگ آن مصرف خوراکی دارد اشاره شده است.

نام علمی:

Beta vulgaris subsp. Cicla (L.) Moq.، نام فرانسه Poiree و نام انگلیسی آن chard می‌باشد. نام‌های دیگر آن به فارسی و عربی، چغندر برگی، برگ چغندر و سَلَق نامیده شده است.

تیره گیاه:

اسفناج Chenopodiaceae

نوع گیاه:

بوته

مشخصات ظاهری:

برگ چغندر پهن، دراز، چیندار و به رنگ سبز تیره می‌باشد و دارای دمبرگی دراز به رنگ قرمز است که از ریشه گیاه بیرون می‌آید.
ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در آن: آب، پروتئین، چربی، هیدرات‌های کربن، کلسیم، فسفر، آهن، سدیم، پتاسیم، تیامین، رایبوفلاوین، نیاسین، کمی اسید فولیک و ویتامین‌های C, A در آن مشخص شده است.  

بخش مورد استفاده:

برگ

نحوه مصرف:

برگ چغندر را به صورت خام یا پخته استفاده می‌کنند.

خواص درمانی:

مسکن دردهای عمومی بدن و بازکننده انسداد و گرفتگی‌های طحال، محرک قوای جنسی و تسکین دهنده درد مفاصل، برطرف کننده یبوست و ادرارآور، تحلیل برنده ورم طحال و خارج کننده بلغم، حاوی هورمون‌های زنانه و ضد نقرس می‌باشد. در ضمن برای رعشه، درد کلیه و مثانه و امراض مقعد نیز مفید است. در استعمال خارجی استفاده از ضماد برگ‌ها جلوگیری کننده از ریزش مو و برای رفع آب آوردن مفاصل، سوختگی‌ها، خون مردگی و کبود شدگی‌ها مؤثر می‌باشد.
منبع مقاله :
صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.